Tag Archief van: overijssel

Route 2050 stok achter de deur voor jonge ondernemers

Arjan Peltjes woont samen met zijn vriendin en twee kinderen op een boerderij in Bergentheim. Samen zijn ze een maatschap aangegaan in het bedrijf van zijn ouders. Een melkveebedrijf met zeventig koeien in Bergentheim. Hij is één van de deelnemers van het project Route2050.

Arjan hoopt inspiratie op te doen om zijn bedrijf op een andere manier uit te breiden. ‘Het lijkt me mooi om tijdens de duur van dit project te ontdekken waar mijn bedrijf uniek in kan zijn’. Arjan wilde eerst doorgroeien met het bedrijf, maar daar twijfelt hij nu over, gezien het gebrek aan een lange termijnvisie van de overheid. De familie Peltjes is inmiddels bezig met diverse initiatieven om de kosten verder te drukken. Zo proberen ze een kruidenrijk grasland mengsel om te besparen op kunstmest en krachtvoer.

Het sparren met andere deelnemers over het toekomstbestendig maken van zijn bedrijf, is ook één van de redenen om deel te nemen aan Route2050.  ‘Ik heb er behoefte aan om dat met de andere mensen te bespreken, die min of meer in dezelfde situatie zitten. Ik ben zelf natuurlijk al wel bezig met onderwerpen zoals hoe ik om moet gaan met veranderende wet- en regelgeving op het gebied van bijvoorbeeld stikstof en fosfaatrechten.’

Door corona is de planning van het project behoorlijk gewijzigd. Er is in oktober een startbijeenkomst geweest en daarna was er alleen digitaal contact mogelijk. ‘Jammer!’, vindt Arjan: ‘het fysiek bij elkaar komen is in mijn ogen één van de belangrijkste onderdelen. Juist om mijn plannen goed te kunnen bespreken en van anderen te horen hoe zij het aanpakken. Gelukkig wordt het programma weer fysiek opgepakt, zodra de maatregelen dit toelaten.

Route2050 is een initiatief van OAJK in samenwerking met Rabobank en SPOAR-Countus met ondersteuning van de provincie Overijssel. Het project wordt georganiseerd door Stimuland. Tijdens de route worden deelnemers door een team van experts en ervaringsdeskundigen begeleid om hun bedrijf klaar te maken voor de toekomst. Meer informatie? Kijk hier: https://www.stimuland.nl/route2050/ of neem contact op met projectleider Lilian van Uhm, M: 06-30 18 88 00 E: lvanuhm@stimuland.nl.

‘Coaching is voor mensen, die niet weten wat ze willen’

Ongeveer een jaar geleden had ik nergens meer plezier in. Ik was vaak chagrijnig en ik had helemaal geen zin meer om het bedrijf van mijn ouders over te nemen. Verkoop de boel maar dacht ik dan neem ik een kantoorbaan. Lekker vrij in het weekend en geen zorgen meer aan m’n hoofd. Met deze houding frustreerde ik niet alleen mezelf, ook de mensen om mij heen en de dagelijkse gang van zaken op ons melkveebedrijf.

Thuis zijn we open over hoe we ons voelen en kunnen we makkelijk praten. Toch kwam ik er thuis aan de keukentafel niet uit. Mijn ouders stelden voor eens met iemand anders te gaan praten om uit de bubbel te komen. Een dag later had ik Paulien Hogenkamp aan de telefoon en legde mijn probleem uit. Zij bracht me in contact met Martine Platvoet, coach op agrarisch gebied.

Ik verwachtte natuurlijk niet dat na een middagje praten alles ineens helemaal goed was. Maar na een aantal gesprekken begon ik mijzelf steeds beter te begrijpen. Wat wil ik, wat kan ik goed en wat doe ik graag.

Ergens diep van binnen wist ik dat heel goed. Ik wist altijd al precies wat ik wilde. Daar was nooit een speld tussen te krijgen. Ik was het alleen een beetje vergeten. Met een vol hoofd lukte het mij niet meer eruit te krijgen waarom ik het bedrijf over wilde nemen.

Martine hielp mij met kleine stappen mijn hoofd weer wat leger te krijgen en terug te halen wat zo diep weggestopt zat. En nee, dat gaat niet van de ene op de andere dag.
Ik ben nu een jaar verder en heb het vizier weer op vooruit. Ik weet weer ouderwets wat ik wil en heb acties ondernomen om te zorgen dat ik de dingen doe die ik leuk vind en waar ik voldoening uit haal.

Achteraf gezien vind ik het wel gek dat ik dit niet standaard elk half jaar doe. Even praten over mezelf met iemand buiten mijn eigen kring.  Elk bedrijf geeft geld uit aan studie en ontwikkeling. Maar dat is niet zo gangbaar bij agrarische bedrijven. Best gek. Zeker de laatste jaren is mentale gezondheid van boeren een onderwerp waar steeds vaker aandacht voor is.

Dit gaat dan vaak over de boeren van bedrijven die willen stoppen – in de media aangeduid als de ‘oudere’ boer. Ik denk dat de bedrijfsopvolgers een onderbelichte groep is. Naast dat deze groep voor een grote stap in zijn of haar leven staat, gaat het niet meer alleen over het financiële deel. Er is ook nog een maatschappij, die van alles van ons verlangt. Onberekenbare politiek, stikstof en noem het maar op.

Tja dan kan het gebeuren dat, net als bij mij, de boel een keer vastloopt. Reflecteren of van je af praten is dan wel zo gezond.

Coaching is iets voor mensen die niet weten wat ze willen, dacht ik altijd. Maar ik kan het iedereen aanraden. Nu doe ik weer met plezier wat zo diep in het hart zat en waar ik gelukkig van word: Boeren!

Christian Muilerman, voorzitter OAJK

‘Voor hoe lang nog drukte in het buitengebied’

Tijdens deze zonnige lente dagen is het druk op de wegen rondom onze boerderij in Oxe. Druk met wandelaars, fietsers, mensen op skeelers en in auto’s. Er zijn natuurlijk altijd wel veel wandelaars en fietsers te zien hier maar nu is het gewoon echt druk!

Logisch natuurlijk dat je na een tijd binnen even de frisse lucht in wilt en probeert de narigheid van nu te vergeten.  Normaal zouden deze mensen massaal naar de terrassen trekken om te genieten van de eerste echte zon en een koel drankje. Helaas is dit door de coronacrisis even niet mogelijk. Een ramp voor de horecaondernemers.

Ik probeer er de positieve kant van te bekijken. Des te meer mensen zien nu hoe rijk het buitengebied van Deventer is. De weilanden met grazende koeien, de bossen, de vogels, de hazen en reeën. Het typische coulisselandschap zoals wij dat hier kennen. Naast de zorgen over het coronacrisis die iedereen nu ervaart, heb ik ook mijn zorgen over het voortbestaan van het landschap zoals wij dit nu kennen.

In het najaar van 2019 gingen wij boeren de straat op om te laten horen dat wij vrezen voor ons voortbestaan door nieuwe stikstofregels. En nog steeds vrezen wij daarvoor aangezien, ondanks dat er op dit moment een crisis aan de gang is in ons land, de stikstofregels er doorheen gedrukt worden in Den Haag. Zelfs maatregelen om de stikstofuitstoot op boerderijen te beperken, aangedragen door het LandbouwCollectief, werden niet gehoord. Afgelopen week werden die zorgen nog maar eens bevestigd door de actie van de Provincie Noord-Brabant. Zij kochten boerderijen voor de ontwikkeling van Logistiek Park Moerdijk. Vruchtbare landbouwgrond voor beton en verkeer.

Dit zogeheten extern salderen betekent dus dat de industrie, boerderijen op kan kopen om te groeien. Wij, jonge boeren, kunnen niet op tegen deze kapitaalkrachtige bedrijven. Daar waar wij in de primaire sector met kleine marges werken. Voldoende om gelukkig van te leven en ons bedrijf mee te ontwikkelen. Maar onvoldoende om met de grote industrie te concurreren. En deze ontwikkeling is juist hard nodig in deze veranderende maatschappij met een veranderende vraag. Waar wij als jonge boeren en boerinnen graag aan willen voldoen.

Een feit is dat er steeds minder jongeren zijn die het zien zitten om het boerenbedrijf van hun ouders over te nemen. Maar door het verwijderen van het hek om onze sector door middel van het extern salderen, vrees ik een nog grotere teruggang van het aantal boerderijen in onze provincie. Met deze teruggang verliezen wij ook ons landschap. Want waar zien we dan nog koeien in de wei, wie onderhoudt de houtwallen, bossen en velden. En wat gebeurt er met deze vruchtbare gronden, ruilen we deze in voor zonneparken waar geen weidevogel kan landen of komt er industrie voor in de plek? Wat doet dit met de leefbaarheid van ons buitengebied en de dorpen?

Ik hoop dat onze provincie het “cowboy gedrag” van Noord-Brabant niet na gaat doen. En zuinig is op haar landschap en de boeren niet in de uitverkoop doet maar een toekomst geeft. Ik hoop dat het nog lang druk zal blijven op onze buitenwegen met fietsers en wandelaars. Daarom zal ik blijven pleiten voor het hek om onze sector en ik hoop u ook. Geniet van wat het landschap ons te bieden heeft en de kleine dingen. Dat doe ik ook elke ochtend als onze koeien de wei in rennen. Vooral nu, nu we het allemaal zo hard nodig hebben.

Christian Muilerman

Christian Muilerman is jonge boer in Oxe en voorzitter van het OAJK.