Interview Anton Bouw – voorzitter AJK De Peel
1 november 2025
Jongerenpagina Nieuwe Oogst
‘Met mijn eigen vrienden kan ik niet echt over koeien praten’
Anton Bouw (30) heeft samen met zijn ouders een gemengd bedrijf in het Brabantse Lieshout. Op hun boerderij houden ze 155 melkkoeien, 80 stuks jongvee en 800 vleesvarkens. Dat hij op het ouderlijk bedrijf zou gaan werken, was van kleins af aan al duidelijk.
Nu zit Bouw nog in maatschap met zijn ouders, maar binnen een paar jaar is het de bedoeling dat de jonge veehouder het bedrijf overneemt. Verder is hij sinds drie jaar voorzitter van AJK De Peel en is Bouw bestuurder van de ZLTO-afdeling Laarbeek.
Hoe ben je bij het NAJK beland?
‘De lokale afdeling AJK De Peel is best wel een fanatieke club, en ooit werd ik benaderd met de vraag om lid te worden. Ik besloot een keer langs te gaan; behalve dat er veel kennisuitwisseling is, vond ik het direct gezellig. Ik had voorheen op de middelbare landbouwschool gezeten en bij een aantal andere boeren gewerkt. Toen ik thuis kwam te werken, miste ik de gezelligheid van school en collega’s. Dat sprak mij aan bij AJK De Peel.’
‘Ik heb ook andere vrienden, maar zij werken bijna allemaal buiten de sector. Zodoende praat ik met hen eigenlijk nooit over koeien. Dan is het leuk om dat bij de lokale afdeling wel te kunnen doen.’
Je bent nu afdelingsvoorzitter. Wat betekent het NAJK voor jou?
‘Ik vind het belangrijk om jonge agrariërs te verbinden. Ik zit vanuit het Brabants Agrarisch Jongeren Kontakt (BAJK) ook in de klankbordgroep van het NAJK. Vanuit daar kun je richting overheden op een goede manier het geluid laten horen over welke zaken leven in Brabant, en dan echt vanuit het perspectief van jonge boeren. De jeugd is de toekomst, wij zijn degenen die het zullen moeten doen.’
Wat kan het NAJK beter doen in jouw ogen?
‘Ik vind dat het NAJK het al heel goed doet, al kunnen ze op sommige dossiers misschien iets harder zijn. Als jongeren hebben we de gunfactor; dat moeten we soms wat meer gebruiken.’
Wat is op jouw bedrijf momenteel de grootste uitdaging?
‘De regels die op ons afkomen, en dan doel ik met name op de milieuregels. Mijn bedrijf zit niet tegen een Natura 2000-gebied aan, toch staat momenteel ook hier alle ontwikkeling stil vanwege de stikstofcrisis. Ik zou een oude stal waar onze droge koeien staan graag iets luxer maken, met nieuwe roosters om het welzijn van de koeien te vergroten en de emissie te verlagen. Het zou helpen als we weten waar het heengaat met de regels, zodat we daarop kunnen bouwen.’
Hoe zie je de toekomst van de sector?
‘Ik heb vertrouwen in een gezonde landbouwsector. Het wordt steeds belangrijker dat boeren blijven bestaan. Ik verwacht ook dat de samenwerking tussen melkveehouders en akkerbouwers belangrijker gaat worden.’
En je eigen bedrijf over tien jaar?
‘Dan hoop ik op iets meer grond, niet per se meer dieren. We zijn al van 80 naar 155 melkkoeien gegroeid. Sowieso gaan de varkens op den duur weg. Ik vind het werken met de koeien veel leuker.’
Tekst: Tys Hallema
Foto: Van den Oetelaar
Bron: Nieuwe Oogst Jongerenpagina
